Μετά από ένα καλοκαίρι διαπραγματεύσεων, διαπραγματεύσεων και διαπραγματεύσεων για ορισμένα συνδικάτα πιλότων των ΗΠΑ, οι αεροσυνοδοί βρίσκονται στο επίκεντρο. Ορισμένες ομάδες πληρωμάτων θαλάμου επιβατών εξετάζουν το ενδεχόμενο απεργίας για να απαιτήσουν σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς και καλύτερες συνθήκες εργασίας.

Οι αεροσυνοδοί απαιτούν τις ίδιες σημαντικές αυξήσεις στους μισθούς που έλαβαν οι πιλότοι το καλοκαίρι, επικαλούμενοι το αυξανόμενο κόστος ζωής. Το κεφάλαιο της Alaska Airlines της Ένωσης Αεροσυνοδών είναι άρτιο δυνητικά απειλεί να χτυπήσει κατά τη φετινή εορταστική περίοδο.

Ένα από τα βασικά αιτήματα των αεροσυνοδών είναι να πληρώνονται περισσότερο για το χρόνο τους. στο τρέχον μοντέλο, δεν πληρώνονται για καμία εργασία που γίνεται στο έδαφος, ακόμη και κατά την επιβίβαση. (Δέλτα, όπου οι αεροσυνοδοί δεν είναι συνδικαλιστικές αλλά μια συνδικαλιστική εκστρατεία βρίσκεται σε εξέλιξη, άρχισε να πληρώνει αεροσυνοδούς για την επιβίβαση πέρυσι.)

«Είναι να ανακτήσουμε τις ζωές μας, να πάρουμε πίσω την παραγωγικότητά μας, να μπορούμε να το βάλουμε στις τσέπες μας και όχι απλώς να το στείλουμε στη Wall Street», δήλωσε η πρόεδρος της AFA, Sara Nelson.

Και ενώ τα συνδικάτα πιλότων της American Airlines και της United Airlines έχουν καταλήξει σε συμφωνίες με τις αεροπορικές τους εταιρείες, η ένταση παραμένει για τους πιλότους σε άλλους αερομεταφορείς. Οι διαπραγματεύσεις για τη σύμβαση μεταξύ της Southwest Airlines και των πιλότων της παραμένουν σε αδιέξοδο, με την ένωση να ψηφίζει συντριπτικά υπέρ της αποχώρησης από τη διαμεσολάβηση τον Μάιο. Αυτό άνοιξε το δρόμο για το συνδικάτο να ξεκινήσει τη διαδικασία έγκρισης απεργίας.

Σε μια χρονιά που το εργατικό κίνημα κέρδισε έδαφος – μαζί με την κοινή γνώμη των συνδικάτων φτάνοντας στο πιο ευνοϊκό σημείο από το 1965 — συζητήσεις για συνδικαλιστική δράση και απεργίες αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες Και Kaiser Permanente Health Care έγινε πρωτοσέλιδο.

Αλλά στις αεροπορικές εταιρείες, σε σύγκριση με άλλους τομείς, η απεργία είναι λιγότερο πιθανό να οδηγήσει σε απεργία σε ολόκληρη τη βιομηχανία.

Μια απεργία αεροπορικών εταιρειών είναι πάντα μια πιθανότητα. Η τελευταία στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν το 2010, όταν πιλότοι της Spirit Airlines βγήκα έξω λόγω διαφωνιών για αυξήσεις μισθών.

Ωστόσο, μια απεργία παραμένει απίθανη επειδή είναι πολύ πιο δύσκολο για τους υπαλλήλους των αεροπορικών εταιρειών να αποχωρήσουν από ό,τι για εκείνους σε άλλους τομείς. Ακόμα κι αν ξεσπούσε μια απεργία, μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να καρποφορήσει.

Καθημερινό ενημερωτικό δελτίο

Επιβραβεύστε τα εισερχόμενά σας με το καθημερινό ενημερωτικό δελτίο TPG

Γίνετε μέλος σε περισσότερους από 700.000 αναγνώστες για τα τελευταία νέα, αναλυτικούς οδηγούς και αποκλειστικές προσφορές από ειδικούς της TPG.

Ενώ ο Νόμος για τις Εθνικές Εργασιακές Σχέσεις διέπει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις στις περισσότερες βιομηχανίες, ο νόμος περί σιδηροδρομικών εργασιών εποπτεύει τις σιδηροδρομικές και αεροπορικές βιομηχανίες – και ο νόμος δυσκολεύει τους υπαλλήλους των αεροπορικών εταιρειών να απεργήσουν.

Επειδή η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θεωρεί τις αεροπορικές εταιρείες ουσιαστική υπηρεσία για το διακρατικό εμπόριο, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των αεροπορικών εταιρειών και των υπαλλήλων τους υπόκεινται σε διαφορετική διαδικασία από τις περισσότερες βιομηχανίες. Η συγκεκριμένη διαδικασία έχει σχεδιαστεί για να αποφευχθεί, όσο το δυνατόν περισσότερο, η προοπτική μιας ξαφνικής στάσης στη μεταφορά. Το RLA δίνει επίσης στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση την εξουσία να παρέμβει για να αποτρέψει μια απεργία, όπως συνέβη στα τέλη του περασμένου έτους όταν οι Αμερικανοί σιδηροδρομικοί εργάτες ετοιμάζονταν να αφήσουν τις δουλειές τους.

Μία από τις βασικές διατάξεις του RLA που στοχεύει στην πρόληψη των απεργιών είναι οι μακρές και αυστηρά ρυθμιζόμενες περίοδοι ψύξης.

Όταν η Ένωση Πιλότων της Southwest Airlines ζήτησε να τερματιστεί η διαμεσολάβηση τον Μάιο, αυτό δεν σήμαινε ότι το συνδικάτο θα μπορούσε να απεργήσει αμέσως. Αντίθετα, θα τους δοθεί περίοδος υπαναχώρησης 30 ημερών. Θα μπορούσαν να αποχωρήσουν από τη διαμεσολάβηση μόνο εάν το Εθνικό Συμβούλιο Διαμεσολάβησης –ο οργανισμός που επιβλέπει τις εργασιακές σχέσεις στις αεροπορικές εταιρείες– αποδεχτεί το αίτημα του σωματείου.

Ο Joseph Schwieterman, καθηγητής στη Σχολή Δημοσίων Υπηρεσιών του Πανεπιστημίου DePaul που ειδικεύεται στον πολεοδομικό σχεδιασμό, τις μεταφορές και τη δημόσια πολιτική, είπε ότι ορισμένες από τις διατάξεις του RLA μπορούν να κάνουν τη διαδικασία διαπραγμάτευσης εξαιρετικά χρονοβόρα.

«Έχει επίσης ως αποτέλεσμα τη δημιουργία πολύ θεάτρου, όπου τα κόμματα στέλνουν μηνύματα μέσω των μέσων ενημέρωσης για τις διαφωνημένες θέσεις τους, έτσι τα πράγματα μπορούν να διαρκέσουν για μήνες», είπε.

Ο Nelson είπε ότι παρόλο που το RLA είναι διαφορετικό από το NLRA, το πλαίσιο για τις διαπραγματεύσεις μεταξύ εργαζομένων και διοίκησης παραμένει σχεδόν το ίδιο.

«Η πραγματικότητα είναι ότι εάν ο στόχος είναι να επιτευχθεί συμφωνία, μια κατάλληλη απεργία διευκολύνει τη διαδικασία συλλογικών διαπραγματεύσεων», είπε ο Νέλσον.

Ο Τσαρλς Γουέστμπρουκς, καθηγητής αεροναυπηγικής στο Πανεπιστήμιο Embry-Riddle, είπε ότι ένας άλλος λόγος που οι διαπραγματεύσεις σταματούν είναι ότι οι συμβάσεις εργασίας μπορούν να τροποποιηθούν βάσει του RLA, που σημαίνει ότι δεν λήγουν.

Ως αποτέλεσμα, βάσει του RLA, όλοι οι εργαζόμενοι εργάζονται σύμφωνα με την υπάρχουσα σύμβαση και οι αεροπορικές εταιρείες πρέπει να τους καταβάλλουν τον ίδιο μισθό έως ότου το σωματείο και η διοίκηση καταλήξουν σε συμφωνία.

Για παράδειγμα, πριν αποφασίσει η Γιουνάιτεντ αύξηση της αμοιβής των πιλότων κατά 40% σε διάστημα τεσσάρων ετών Από τον Ιούλιο, οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της αεροπορικής εταιρείας και της ένωσης πιλότων της είχαν ξεκινήσει από το 2019, όταν η σύμβασή της ήταν για πρώτη φορά για ανανέωση.

Αλλά προτού η Γιουνάιτεντ καταλήξει σε συμφωνία με το σωματείο το περασμένο καλοκαίρι, οι πιλότοι εξακολουθούσαν να υποχρεούνται να εργάζονται με τα ίδια μισθολογικά κλιμάκια, παρόλο που τα συμβόλαιά τους έληξαν πριν από τέσσερα χρόνια.

«Δεν μπορείτε να κάνετε καμία επιβράδυνση ή οποιοδήποτε είδος μόχλευσης κατά τη διάρκεια της περιόδου αναστολής», είπε ο Westbrooks, επειδή αυτό θα παραβίαζε το RLA. «Και εκεί συνεχίζεται για πάντα».

Ο Schwieterman πρόσθεσε ότι πιστεύει ότι μια απεργία αεροπορικών εταιρειών θα ήταν επίσης πιθανότατα μη δημοφιλής στο κοινό, δεδομένου χαμηλές βαθμολογίες έγκρισης εμπορικών αεροπορικών εταιρειών.

Ωστόσο, η Nelson, επικεφαλής του συνδικάτου αεροσυνοδών, είπε ότι πιστεύει ότι εάν οι αεροσυνοδοί καταλήξουν στην απεργία, θα μπορέσουν να εκμεταλλευτούν τη δυναμική που δημιουργείται από απεργία των εργαζομένων σε αυτοκίνηταπου ξεκίνησε στις 15 Σεπτεμβρίου.

Πρόσθεσε ότι πίστευε ότι οι επιβάτες θα ταυτίζονταν με τα δεινά των αεροσυνοδών και θα υποστήριζαν μια απεργία αν γινόταν.

«Οι άνθρωποι ταυτίζονται μαζί μας», είπε ο Νέλσον. “Έχουν μια απογοητευτική εμπειρία αεροπορικής εταιρείας μαζί μας, όχι εναντίον μας. Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό σε αυτόν τον μεταλλικό σωλήνα.”

Ο Westbrooks επεσήμανε επίσης ότι μια αεροπορική απεργία θα ήταν απίθανη, επειδή το χτύπημα θα εξαπλωθεί και στην Ουάσιγκτον. Έτσι, ακόμη κι αν οι εργαζόμενοι στις αεροπορικές εταιρείες επρόκειτο να αποχωρήσουν, είναι πιθανό ο Λευκός Οίκος και το Κογκρέσο να παρέμβουν για να αποτρέψουν τυχόν στάσεις εργασίας.

«Ο πρόεδρος δεν θα επιτρέψει να συμβεί αυτό», είπε ο Westbrooks. «Δεν μπορεί – όσο συνδικαλιστής θέλει να προσποιείται ότι είναι».

Ακόμη και όταν οι αεροσυνοδοί συζητούν τώρα τα πλεονεκτήματα μιας απεργίας, ο Westbrooks πρόσθεσε ότι θα ήταν προς το συμφέρον των αεροπορικών εταιρειών να αποφύγουν μια απεργία και να αποφύγουν κάθε ευρεία λαϊκή αντίδραση.

«Θα ήταν πολύ ανόητο για τη διοίκηση να επιτρέψει στους (εργαζομένους) της να απεργήσουν», είπε.