Είναι ασφαλές να πούμε ότι οι πτήσεις μεγάλων αποστάσεων είναι πολύ διαφορετικές από ό,τι πριν από 80 ή 90 χρόνια.
Σήμερα, το να ταξιδεύεις χιλιάδες χιλιόμετρα συχνά περιλαμβάνει μεγάλα αεροσκάφη όπως ένα Boeing 777, 787 ή ένα Airbus A350… και, για πιο έμπειρους ταξιδιώτες στο σημεία και μίλιαίσως και ένα ανακλινόμενο κάθισμα σε business class.
Στην πραγματικότητα, είναι σχεδόν δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι τα διηπειρωτικά αεροπορικά ταξίδια ήταν δυνατά τη δεκαετία του 1930, λίγες μόλις δεκαετίες μετά την πτήση των αδελφών Ράιτ κοντά στο Kitty Hawk.
Δεν υπήρχαν πολλοί διάδρομοι προσγείωσης ή αεροδρόμια και το εθνικό μας αεροπορικό σύστημα ήταν ακόμα στα σπάργανα.
Κι όμως, εκείνη την εποχή, ένας μοναδικός τύπος αεροσκάφους, ικανός να προσγειωθεί οπουδήποτε στο νερό, πετούσε μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης, της Νότιας Αμερικής, του Νότιου Ειρηνικού και της Ασίας.
Στα χρόνια πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αμφίβια αεροπλάνα που ονομάζονταν «ιπτάμενα σκάφη» σύχναζαν στον ουρανό, μεταφέροντας επιβάτες σε αρκετά πολυτελείς καμπίνες, παρέχοντας μια υπηρεσία που προοριζόταν να ανταγωνιστεί ατμόπλοια υψηλών προδιαγραφών για τη μετακίνηση.
Εφευρέθηκε στη Γαλλία από τον Jean-Henri Fabre το 1910, τα υδροπλάνα ήταν διαφορετικά από τα υδροπλάνα που μπορεί να φανταστείτε σήμερα, όπως τα μικρά αεροπλάνα που είναι κοινά στην Αλάσκα που προσγειώνονται σε πλωτήρες (αλλά κατά τα άλλα είναι αρκετά παραδοσιακά αεροπλάνα).
Όχι, πραγματικά έκλεβαν βάρκεςμε φτερά και γάστρα, δίνοντας στο αεροπλάνο άνωση… τόσο βαριά και έλξη όσο αυτή η άτρακτος είναι στον αέρα.
«Ήταν ιδανικά για να πετούν μεγάλες αποστάσεις σε μια εποχή και εποχή που τα χερσαία αεροσκάφη δεν είχαν ακόμη ανταποκριθεί στο έργο τους», δήλωσε ο Μπομπ Βαν ντερ Λίντεν, επιμελητής αεροπορικών μεταφορών στο Εθνικό Μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος Smithsonian.
Καθημερινό ενημερωτικό δελτίο
Επιβραβεύστε τα εισερχόμενά σας με το καθημερινό ενημερωτικό δελτίο TPG
Γίνετε μέλος σε περισσότερους από 700.000 αναγνώστες για τα τελευταία νέα, αναλυτικούς οδηγούς και αποκλειστικές προσφορές από ειδικούς της TPG.
Μεταφέροντας ταχυδρομείο, επαγγελματίες ταξιδιώτες και πλούσιους επιβάτες με «εκπληκτική εμβέλεια», λέει ο Van der Linden έγραψε το 2020, το αεροπλάνο μετέφερε επιβάτες μεταξύ Μαϊάμι και Καράκας, Βενεζουέλας, Ρίο ντε Τζανέιρο και Μπουένος Άιρες. Επισκέφτηκε επίσης τη Χαβάη, το Χονγκ Κονγκ και τις Φιλιππίνες.
Τα ιπτάμενα σκάφη αυξήθηκαν σε δημοτικότητα και συχνότητα τη δεκαετία του 1930. Η Pan American Airways του Juan Trippe διοικούσε έναν στόλο από αυτά, που πετούσαν μεταξύ Νέας Υόρκης και Ευρώπης με αμφίβια αεροσκάφη Boeing 314 Clipper.
Ο αερομεταφορέας αναδείχθηκε επίσης ως ο πρώτος μεγάλος φορέας τακτικών εμπορικών υπηρεσιών στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η ικανότητα του αεροσκάφους να προσγειώνεται στο νερό ήταν απαραίτητη ελλείψει στιβαρής υποδομής αεροδρομίου και παρείχε ένα πρόσθετο επίπεδο ασφάλειας κατά τα πρώτα χρόνια των αεροπορικών ταξιδιών.
«Πηδούσαν, χοροπηδούσαν και πηδούσαν στον Ειρηνικό και κάτω κοντά στα νησιά», είπε ο Van der Linden στο TPG. «Πήγαιναν από το Σαν Φρανσίσκο στη Χαβάη, μετά από τη Χαβάη στο Midway, από το Midway στο Wake Island, από το Wake Island στη Μανίλα και τελικά από τη Μανίλα στο Χονγκ Κονγκ».
Ωστόσο, η ακμή του υδροπλάνου δεν κράτησε πολύ.
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κατέστησε τα υδροπλάνα ξεπερασμένα
Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος οδήγησε στην κατασκευή αεροδιαδρόμων σε όλο τον κόσμο, λύνοντας ένα κεντρικό πρόβλημα που προκάλεσε τα υδροπλάνα.
Έπειτα ήρθαν περισσότερες αεροπορικές εταιρείες, κινητήρες με στροβιλοσυμπιεστή, καμπίνες υπό πίεση και, τελικά, τζετ, αεροπλάνα που μπορούν να λειτουργούν χωρίς το βάρος της ατράκτου ενός σκάφους.
«Η ώρα τους ήρθε και πέρασε αρκετά γρήγορα και αντικαταστάθηκαν πολύ γρήγορα», είπε ο Van der Linden.
Ωστόσο, ορισμένοι λάτρεις της αεροπορίας επεσήμαναν πρόσφατα με θλίψη ότι κάποιοι εξακολουθούν να υπάρχουν.
Το AvGeeks συνεχίζει να πετάει βάρκες στον αέρα
Αυτόν τον μήνα υπάρχει ένα νέο ντοκιμαντέρ με ροή στο Prime Video που μπορεί να θέλετε να δείτε όλοι εσείς οι σκληροπυρηνικοί AvGeeks.
Με τον εύστοχο τίτλο «Flying Boat», η ταινία μεγάλου μήκους από τον σκηνοθέτη και πιλότο Dirk Braun αφηγείται την ιστορία ανδρών και γυναικών που ανασταίνουν αυτά τα «σεβαστά αεροπλάνα» και τα χρησιμοποιούν για να πετάξουν σε «εξωτικές και εμβληματικές τοποθεσίες σε όλο τον κόσμο».
Σήμερα, ειδικευμένοι μηχανικοί και χομπίστες ανακατασκευάζουν αυτά τα vintage αεροπλάνα και τα ανασταίνουν από τα νεκροταφεία. στην έρημο, όπου αποθηκεύονται αεροπλάνα, όπως η αεροπορική βάση Davis-Monthan στην Αριζόνα.
Η ταινία περιλαμβάνει αρχειακά πλάνα από τη χρυσή εποχή της αεροπορίας τη δεκαετία του 1930. Εξιστορεί επίσης πώς η νέα γενιά ιδιοκτητών υδροπλάνων χρησιμοποιεί το αεροπλάνο – όπως αυτός ο πιλότος που πηγαίνει τον δικό του στην Αρκτική Καναδά σε «μέρη όπου δεν μπορείς να αγοράσεις εισιτήριο .»
Μια άλλη οικογένεια που εμφανίζεται στην ταινία χρησιμοποιεί το ανακαινισμένο υδροπλάνο της ως δικό της κατασκηνωτή.
Ακόμα και ο αείμνηστος Τζίμι Μπάφετ ήταν α περήφανος ιδιοκτήτης ενός υδροπλάνου Albatros.
Το να πετάς με αυτά τα αεροπλάνα προέρχεται από αγάπη για την αεροπορία, σύμφωνα με τον Tom Casey, έναν πιλότο υδροπλάνων που εμφανίζεται στην ταινία.
«Πετάω τώρα και εκπλήσσομαι που οι άνθρωποι δεν κοιτούν ούτε έξω από το παράθυρο πια», επεσήμανε ο Κέισι στο ντοκιμαντέρ, αντιπαραβάλλοντας τα ταξίδια με υδροπλάνο με την τυπική εμπορική πτήση.
Υπάρχει μέλλον για τα ιπτάμενα σκάφη;
Μια μέρα, θα μπορούσαν άλλα υδροπλάνα να περιπλανηθούν στους ουρανούς; Κάποιοι βλέπουν κάποιου είδους μέλλον για τα υδροπλάνα νέας εποχής.
Αεροδιαστημικές βιομηχανίες αμφιβίωνμια αυστραλιανή εταιρεία, εργάζεται για την κατασκευή της επόμενης γενιάς Albatross, σημειώνοντας ότι τα αμφίβια αεροσκάφη «γεμίζουν μια ειδική θέση» – είτε συνδέουν νησιωτικές κοινότητες, παραδίδουν προμήθειες ή ανταποκρίνονται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης στη θάλασσα, είτε ακολουθούν φυσικές καταστροφές όταν είναι κρίσιμες. υποδομές υπέστησαν ζημιές.
Σαφέστερη, ωστόσο, είναι η ιδέα ότι υπάρχει μια αγορά για αεροπλάνα που μπορούν να προσγειωθούν στο νερό – ή ακόμα και για υδροπλάνα παλιάς σχολής (ή νέας εποχής).
Σε ορισμένες περιπτώσεις, είναι στα είδη των υδροπλάνων που έχουμε συνηθίσει περισσότερο να βλέπουμε σήμερα. Για παράδειγμα, Αέρας προς τα κάτω προσφέρει στους επιβάτες ταχεία ταξίδια από τις αποβάθρες στις μεγάλες μητροπολιτικές περιοχές της Νέας Υόρκης και της Βοστώνης και εξυπηρετεί προορισμούς όπως το Cape Cod.
Εν τω μεταξύ, η Hawaiian Airlines ελπίζει να προσθέσει ανεμόπτερα στον στόλο της τα επόμενα χρόνια ως μέρος της διανησιωτικής της υπηρεσίας.
Τελικά, οι μέρες των υδροπλάνων που παρατηρήθηκαν στις πρώτες μέρες των αεροπορικών ταξιδιών έχουν τελειώσει και, πιο οριστικά, έχουν τελειώσει. Ωστόσο, εξακολουθούν να κατέχουν μια αξιοσημείωτη θέση στην ιστορία της αεροπορίας, σύμφωνα με τον Van der Linden.
«Είναι όμορφες, είναι ρομαντικές», είπε ο Van der Linden. «Και είναι ξεπερασμένα εδώ και 70 χρόνια».
Σχετική ανάγνωση: